شرط کنترل کیفیت در قراردادهای اجازه بهره برداری از علایم تجاری

Authors

محمود باقری

استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران. مجتبی نیر

کارشناس ارشد حقوق مالکیت فکری، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.

abstract

شرط کنترل کیفیت که با حمایت از مصرف کنندگان ارتباط موثری دارد، علی رغم اینکه در رویه عمل تجارت به کار گرفته شده است، در حقوق ایران امری جدید است که قانو گذار به تازگی به آن پرداخته است. این شرط در قراردادهای اجازه بهره برداری از علامت مطرح می شود. شناخت این نیازمند شناخت تاریخی قراردادهای اجازه بهره برداری و بررسی فلسفه و مبانی کنترل کیفیت در کشورهای پیشرو و مقایسه آن با سیستم حقوقی ایران است. مبانی کنترل کیفیت عمدتا به دو بخش حمایت از مصرف کننده و حفظ کارکرد اولیه علامت تجاری تقسیم بندی می شود. بررسی تطبیقی حقوق ایالات متحده و انگلیس در این زمینه می تواند راهگشا باشد و در حقوق ایران الزام ماده 42 قانون ثبت علائم تجاری 1386 و ماده 142 آئین اجرایی همان قانون مصوب 1387 می تواند در شناخت بهتر این شرط به ما کمک کند

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

نقش دولت در نظارت بر قراردادهای اجازه بهره برداری از حقوق مالکیت فکری

مدیریت مالکیـت های فکری در زمینه قراردادهـای اجازه بهره برداری از حقوق فکری به وسیله دولت نیز، مستلزم اتخاذ تدابیر و تصمیم های مناسب در هر یک از مراحل انتقال و بهره برداری از آن هاست، که در این میان تدابیر و تصمیمات حقوقی و قانونی از جایگاه بسیار مهمی برخوردارند، به گونه ای که بدون توجه و نظارت بر جنبه های قانونی مسائل مختلفی که در جریان مدیریت مالکیت های فکری مطرح می شوند، مدیریت درست و کارآم...

شرط مبادله ی پیشرفت ها در قراردادهای مجوز بهره برداری از حق اختراع

شرط مبادله­ی پیشرفت­های انجام شده نسبت به اختراعی که مجوز بهره­برداری از آن اعطا شده، امروزه به یکی از مهم­ترین شروط قراردادهای مجوز بهره­برداری تبدیل شده است. این شرط هم آثار مفید برای رقابت و هم آثار ضدرقابتی دارد که توجه ویژه حقوق رقابت را می طلبد. در حقوق آمریکا، این شروط که قبلاً غیرقانونی تلقی می­شدند، اکنون به­صورت موردی بر طبق ضابطه­ی منطقی و به­عنوان جزیی از کل قرارداد مورد ارزیابی قرار...

full text

استقلال شرط داوری در قراردادهای تجاری بین المللی

داوری‌یکی از مهم ترین روش­های حل و فصل اختلافات بین­المللی است. این روش، آسان­تر، ارزا­ن­تر و سریع­تر از دیگر روش­های حل اختلاف می­باشد. قرارداد می‌تواند حاوی شرط ارجاع اختلافات به داوری باشد. شرط داوری از قراردادی که متضمن آن است مستقل است. در نتیجه، بحث بر سر اعتبار قرارداد حاوی شرط داوری لزوماً بر شرط داوری‌یا سلب صلاحیت از دیوان داوری برای استماع اختلاف طرفین درباره قرارداد مورد اختلاف موثر ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
تحقیقات حقوقی

جلد ۲۰۱۱، شماره ۵۶، صفحات ۰-۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023